বান
------
দলং ভৰি নৈৰ পিয়াহ,
অভিমানৰ দৰে বাঢ়িছে থাউনিহীন সোত
মাটিয়ে মাটিয়ে যেন শিপাইছে পানীৰ আক্ৰোশ;
পাৰবোৰৰো হেপাহ বহুত,
মুঠিত পুহি থয় সাগৰীয়া ভ্ৰুণ;
জলকুৱঁৰীৰ নাভিয়েদি বাগৰি যায়
স্বপ্নভংগৰ এটা বছৰেকীয়া বিলাপ;
মত্স্যকন্যাৰ শৰীৰ নিমখীয়া কৰি
সাতুৰিব নজনা চকুপানীবোৰ ডুবি মৰে
থোকাথুকি দুখত....
ঘৰ হেৰুওৱা পানীয়ে চলাথ কৰে
ঘৰবোৰ, বাটবোৰ আৰু বুকুবোৰ !
আকাংক্ষাৰ দাম যে বহুত,
সাগৰ হব খোজা নৈৰ আকাংক্ষাও যে বহুত.....!!
**************
৩০-০৩-১২
No comments:
Post a Comment