Monday 5 March 2012


নৈ
=====

আগুৱাই আহিছে নৈখন ক্ৰমে
বিস্মৃতিৰ প্ৰফুল্লিত ভগ্নাংশৰ দৰে;
ধৰিব নোৱাৰাকৈ লাহে লাহে
মোৰ ওচৰ চাপি আহিছে
সম্বন্ধৰ প্ৰাক্তন ঢৌবোৰ !
মোৰ চকুত পৰিছে সিহতৰ
কাব্যিক ছন্দময় উঠানমা,
প্ৰমত্ত আবেগৰ আস্ফালন
সিহতৰ ওঠত সনা বণিতাৰ হাঁহি-
অসংখ্য কৃত্ৰিমতাৰে প্লাবিতা

নিত্য যৌৱনা পাৰঘাট এয়া,
পাৰত বহি ম‍ই আপেক্ষাৰত
তেজীমলাৰ অনঘ সপোনৰ;
কেতিয়া আহিব ৰ’দালিৰ পানচৈ...?
শুকুলামেঘত নীলাৰ প্ৰস্তাৱনা,
মোহনামুখত এজাক বালিমাহি পৰিছে আহি
মুখত কিচিৰমিচিৰ নীৰৱতাৰ বন্দনা;
মোৰ সমুখত মূমূৰ্ষ সূৰ্য
তৰংগত পোহৰৰ শেষ শিৰোনামা.....

************
 ২৪-০৩-০৩

No comments:

Post a Comment