এখন হাত
---------
মোৰ কোঠাৰ দুৱাৰ টুকুৰিয়াই গুচি যায়
কাৰোবাৰ জালি কোমল এখন হাত ;
ডুলি থকা ধানৰ ডাঙৰিৰ দৰে
চিৰ চিৰ শব্দ তাইৰ যোৱাৰ....
বাহিৰত তেতিয়া ৰাতিপুৱাৰ গুণগুণণি
চৌপাশৰ ভালপোৱাৰ প্ৰথম নীৰৱতাত l
দুৱাৰ খুলি মই দেখিছো,
(নে অনুভৱ কৰিছো ?)
বাৰে বাৰে পিছলি পৰিছে কোমল ৰ’দজাক
স্মৃতিহীন মোৰ দুখৰ গভীৰতাত !!
তাই যোৱাৰ বাটত পৰি ৰয়
মোৰ অসহজ বালিঅহীয়া দুখ,
দৃষ্টিৰ সীমা উলংঘি
বিচাৰি ফুৰিছে মোৰ দৃষ্টিয়ে
তাই উভতি অহাৰ বাট;
মোৰ বিষাদ পজাৰ দুৱাৰ টুকুৰিয়াই
ঘুৰি নহাৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰে
গুচি যায় নীৰৱে
যাৰ সেউজী কোমল হাত......
-------------- ৭-০৪-০৩
No comments:
Post a Comment