বুলেটবোৰ যদি অলপ কোমল হ’লহেতেন
=========================
বুলেটবোৰ যদি অলপ কোমল হ’লহেতেন,
তেজবোৰ চাগে ইমান ৰঙা ন’হলহেতেন
ৰঙা জিঞা হৈ
চিঞৰবোৰ তেতিয়া
উৰি নুফুৰিলেহেতেন
প্ৰেমহীনতাৰ খঙাল উদ্যানত;
এতিয়া যে শিলবোৰৰো হৃদয় শিল,
তেজ আৰু চকুপানী শুহি
লহপহীয়া জোকৰ পাহাৰ
বাৰুদবোৰ যদি অলপ
কৰুণ হ’লহেতেন,
চুমাবোৰ চাগে
ইমান অকলশৰীয়া ন’হলহেতেন;
জৰায়ুত বান্ধি এটা মৰা শ
মহানগৰত উচুপনি সময়;
আঙুলিত পিন্ধি জুইৰ আঙঠি
এয়া যে দ্ৰোহকালৰ সপোন,
তৰোৱালৰ ধাৰ জোখাৰ
ঘৃণাৰ পুৰণি বীজগণিত ;
মানুহবোৰ যদি
অলপ মানুহ হ’লহেতেন
বুলেটবোৰো চাগে কোমল হ’লহেতেন,
কৰুণ হ’লহেতেন তৰোৱালবোৰো অলপ
ঈশ্বৰৰ মৃতদেহৰ ওপৰত তেতিয়া চাগে
উৰি নুফুৰিলেহেতেন তেজৰ শগুণ !!
************
No comments:
Post a Comment