কৈলাশ
=====
ধতুৰাৰ গোন্ধটোৱেদি
কৈলাশলৈ নিমিষ এটাৰ বাট
বমভোলা মহাদেৱহে ক’ত বা ৰ’ল,
কপালৰ ৰ’দ দাঙি দাঙি
আই পাৰ্বতীৰচোন বিষাল হাত;
পাহৰতলিত কামাখ্যাইহে সিদিনা পাগত দিছিল দুপৰীয়াটোক
হালি জালি কোচত নীলাচলৰ ফুলবচা বতাহ,
ভাঙৰ গোন্ধতে যেন
চিলিমত এবাৰ বেল ফুলিল, এবাৰ দোৰোং সৰিল;
চাউলতো নিসিজিলেই
ভাটিবেলা হৈ নুমাল উধানত
লাহতী ৰ’দৰ ক’লাজহা ;
ইফালে বেলিটো অঙঠা হৈ পাৰ্বতীৰ চকুত
সিফালে দম্বৰুৰ মাতত পাহাৰতলিত কপিছে কামৰূপ;
পিছে হাতৰ খঙ হাততে ৰ’ল;
কামাখ্যাই বান্ধি দিলে যি বেলপাত ভোলানাথৰ জটাত
পৰিলহি সেয়াচোন আহি
আই পাৰ্বতীৰহে সেঁওতাত;
হাতৰ খঙ দেহি হাততে ৰ’ল
চিনাকি ধতুৰাৰ গোন্ধতে আজি
কৈলাশৰ আই চলচলীয়া হ’ল !
********
১২-১০-১২
No comments:
Post a Comment