সূৰ্যাস্তৰ প্ৰাৰ্থনা
==========
সূৰ্য স্মৃতিৰ ছায়া
নিহত ৰ’দৰ তাপিত চিতা;
বিদ্ৰোহী এটা স্বপ্নৰ সীমান্তত
এটা প্ৰেমিক ৰাতিৰ মৃত্যুৰ
নিৰ্মোহ হুকুমনামা;
শংকা আৰু সন্দেহৰ বহুত সুৰ্যাস্ত
এৰি থৈ আহি
জ্বলি ৰয় আন এটা বেলি
তেঁওৰ সেঁওতাৰ ৰ লগা ৰাতিপুৱা;
শূন্যতাৰ খ্যাতিময় বৃত্তত মুখ গুজি
যেন কপিহে ৰয়
এচিকুট অনিবাৰ্য বিষাদৰ সেন্দুৰীয়া;
বুকুৰ পুতলত মেলি দি
ৰাতিৰ নিতাল চাদৰ
আন্ধাৰ হোৱা হ’লেই ভাল আছিল অলপ,
স্বপ্নজ স্পৰ্শৰ সুবাদত
কিংবদন্তি এটাৰ হাতত ধৰি
গুচি যাব পাৰিলোহেতেন
নিজান হাতৰ তলুৱাত লিখি লৈ
শূন্যতাৰ উত্তাল প্ৰাৰ্থনা !
**********
০৭-০৯-১২
No comments:
Post a Comment