কালি
====
তালপাতত চুলি মেলি নিতাল ৰাতি
তেজত দো খায় পিয়াহ,
বুকুত টোপাল হৈ শিলৰ নিৰাহাৰ অৰণ্য;
তেওঁক য’ত এৰি থৈ আহিছিলো
তাৰ পৰাই এই তামবৰণীয়া সেওঁতা,
এতিয়া ওঁঠত সুহুৰিয়াই ফুৰো তৰংগায়িত গধূলি এটা
অথৰ্ব শব্দহীনতাই ডিঙিত পিন্ধাই দিছিল
দীঘল বুকুত কাটি থোৱা জিভাৰ আৱাজ,
অলেখ অনুচ্চাৰণ ৰক্তাভ নীলা
তাৰ পিছতেই মই ওভতি আহো
খোজত ভাঙি দুপৰ কণ্ঠৰ চিঞঁৰ,
ৰাতিৰ নিদ্ৰিত হাড়ত আওজি
সেয়া যেন আজন্মা কালি;
কাৰ বুকুত তেজ হৈ ডুবি
কাৰ চকুৰ আধামুদা প্ৰহৰ !
তালপাতত চুলি মেলি নিতাল ৰাতি
অশ্ৰু হৈ দো খায় তেওঁ কোন ৰুদ্ৰাক্ষৰ ?
**************
২১-০৩-১৩
No comments:
Post a Comment