Saturday 16 March 2013


বিষয়: ফাগুন
===========

উধাতু খাই অহা ভালপোৱাৰ বতৰ
তোমাৰ হাততে থলো,
বিষন্ন আত্মীয়ৰ দৰে কিমানটা ঋতু যে পাৰ হৈ যায়
উদাসীনতাৰ প্ৰাচীন সাকোৰে,
কিমানটা ভঙনীয়া কান্দোনে যে ধুই নিয়ে
ইতিহাসৰ মুগাৰঙী যৌবন ?

শুকান দুপৰীয়াত সিচি ৰ’দৰ অৱসাদ        
তেওঁৰেইতো প্ৰশংসাত
সিদিনা বতাহৰ ওঠত খোনাইছিল ফাগুনৰ মাত,
আধৰুৱা এটা কবিতাৰ পংক্তি হৈ
সপোনৰ এটা ঘোৰাই উৰুৱাই যোৱা
চকুৰ উস্ম ধুলি
পৰি ৰৈছিল দৃষ্টিৰ দুৰ্লভ মৌনতাত ;

তথাপি এটা পূৰ্ণাঙ্গ শূণ্যতাৰ উপমা  
ভাহি আছিল নৈশব্দৰ শালিন সুহুৰিত,
তথাপি হাঁহিৰ দৰে এখামোচ অমায়িক বেদনা
বৈ আছিল অস্বীকাৰৰ গভীৰ আকুতিত ;
হাতৰ ভৰত সময় থৈ
আমি জুখি চাইছিলো অনুৰাগৰ ভৰশূন্যতা,
তেওঁৰ নে মোৰ, কাৰ আছিল জানো
বিষন্ন কোনো চিম্ফনীৰ দৰে বুকুত গধুলিটো
এটা যেন পলম হোৱা সপোনৰ খৰখেদা !

ৰজঃস্বলা দিনবোৰৰ সপোন সিদিনা ফুল হৈ সৰিছিল
মদৰুৱা এটা আক্ষেপৰ তলত,
স্থবিৰতাৰ নদী সাৱতি বৈ আছিল চিৰাচৰিত ফাগুন;
কোনে বা কাক বিচাৰিছিলো
কোনে বা কাক খেপিয়াইছিলো
আপেক্ষাৰ সেই শেষ অনুবাদত !!

**********************
১৬-০৩-১৩

No comments:

Post a Comment