শিয়াল পুৰাণ
===========
দিনবোৰে এতিয়া উপাধি সলাইছে
ঢেকীয়াপতীয়া ৰ’দবোৰ আচলতে বাহনিৰ কুকুৰনেচীয়া,
চোতালত হাইব্ৰিদ শ্লোগান, হাইব্ৰিদ যোদ্ধা ;
হেৰা লাল ফৌজৰ আৱাজ,
বিপ্লৱ কি ভেলেণ্টাইন দে’ত প্ৰেয়সীয়ে দিয়া ৰঙা গোলাপ ?
যে আইনাৰ গ্লাছত পানী দি দুদিন ৰাখি থম
আৰু ক’লা পৰিলেই দলিয়াই দি ক’ম
ফুল চিগাতো ভাল কথা নহয়,
ভাল কথা নহয় বুকুত তুলি লোৱাতো তেজৰ সন্তাপ !
আপুনি হয়তো ভাবে
"বিপ্লৱ ইজ এ কন্ড’ম
জব তক হে দম য়ুজ কৰৌ
অউৰ দম নিকল জায়ে ত’ জাকে ফ্লাছ মে ফেকৌ"
হা হা
এনেই মৰে গুলী খাই বেচেৰা গুৱেভেৰা ,
কফিনৰ মাৰফতত যৌৱন প’ষ্ট কৰি
এনেই বুঢ়া হয় ফিডেল কাষ্ট্ৰ’ l
বুৰ্বক সময়,
মুকুততকৈ মহঙা জানো শিৰ কেতিয়াবা হয় ?
তাতকৈ ঘাম মচি দিয়া হুজুৰৰ ভৰিতলুৱাৰ ,
স্বাধীনতাৰ নাঙল টানি টানি
পুজিপতিৰ পথাৰ চহোৱা,
আৰু চিঞৰা জয় ৰাষ্ট্ৰদেৱীৰ জয়
জয় নীলা শিয়ালৰ জয় !
তেজত ডুবাই থৈ আহি মোৰ লুকাভাকুৰ ববচা চোতালক
জুইত জাপি থৈ আহি ঢোপ খেলা
মোৰ সেই লৰিয়লি পথাৰক,
এতিয়া নাম দিছা তাক
বয়ঃসন্ধিৰ উন্মাদনা, এদ্ৰিনেলিন ৰাছ;
আৰু টেটুফালিছা
জ্বলাই থৈ আহি সহস্ৰ সহোদৰক আমিয়েই পালো অৱশেষত
শান্তিৰ দুৰ্লভ মন্ত্ৰ,
আৰু বাকী চব বকৱাছ ;
হা হা সংগ্ৰাম সংগ্ৰাম
মাফ কৰি দিবি ভাই আৰু নোৱাৰো তোৰ বোজা বাব
দিন ডাঙৰ হ’ল, ৰাতি গাভৰু
বাৰীৰ বগৰী কোনে বুটলি খাব....?
গোহালি পুৰি
লৈ আহিছো এইবাৰ নিৰ্ঘাত শান্তিৰ ফেহু ,
চিনিছো শেষত নদীৰ মুল
মৰাসুতিৰ নাও চপাই আনিছো
আকালত মাৰি খোৱা পহুৰ শিং,
চিন্তা নকৰিবি আই
চাবিছোন এইবাৰ শান্তি আনিমেই আনিম;
এন্দ ড’ন্ট ৱৰী
মোজাইক দেৱালত, মাৰ্বলৰ ফ্ল’ৰত আকি থম বাৰু
সংগ্ৰাম তোৰ
অৰ্ধ উদিত পুৱাৰ কথা,
ময়ুৰপাখীৰ ৰথত বহি কবি হৈ লিখি থম নহয়
কবিতাত তোৰ ভেলেঙী যন্ত্ৰণা;
চিন্তানো কিয় কৰিছা.....?
হেৰা কেঁচুমতাৰ বাহ বান্ধি
সুৰংগৰ সধুকোৱা মহান কথক,
পোৰা বাৰুদৰ গোন্ধতে হাঁচিয়াই কাহিল হোৱা
আপোনাৰ নতজানু কলিজা,
বুলেটৰ দাগ মচি বুকুত এতিয়া পিন্ধি ফুৰিছা পয়ালগা চেল্যুট,
আৰু শ্লোগান দিছা -
বিপ্লৱ মানে আচলতে আস্তাবলৰ হেৰোৱা ঘোঁৰা
বিপ্লৱ মানে আচলতে চাৰ্কাচ,
বিপ্লৱ মানে কাউবয় হেট, অলগদ্ধৰ চৰাইখানা !
পাৰিলে এবাৰ লুটিয়াই চাবাচোন
তোমাৰ বন্দুকৰ আঙুলি ছাপত
সেই কবিতা আধা লিখা
হেজাৰ বুকু আজিও শুদা,
হেজাৰ সেঁওতা যে আজিও উকা !!
*******************
২৯-০৩-১৩
