উচ্চাৰণ..

নেদেখাকৈয়ে দেখিলো তোমাক
=====================

নেদেখাকৈয়ে দেখিলো তোমাক,
দুহাতেদি বৈ গ’ল যেন
হেজাৰ নদীৰ মিনতি;

মাটিৰ মাতাল মাতে মোক মাতে
জিভাত মুৰ দোৱাই ৰয় আহত নীৰৱতা,
পিয়াহৰ তোৰণেদি যি নামি আহিছিল
সি ভালপোৱা নাছিল !
উচুপনিৰ হাতত হাত থৈ এতিয়া
এই তোলপাৰ ৰাতি
তোমাক কি বুলি মাতো কোৱা ?

প্ৰতিজন ভীক্ষুকে তুলি ৰব এদিন
এই আলোড়িত অৰ্থ,
প্ৰতিজন নিৰ্যাতিত‍ই শিৰত গুজি লব
সেই প্ৰাৰ্থনা
সহস্ৰ সন্ধিয়াৰ নিৰাগ দ্যুতি পাৰ হৈ অহা;
ওভতনিৰ বাটবোৰত
আমি যিদিনা ঘুৰাই পাম আমাৰ আত্মাক
প্ৰাচীন হাতবোৰে ওভতাই দিব আমাক সিদিনাই
ওৰ নপৰা পোহৰৰ নিজান নিসৰ্গ ,

নেদেখাকৈয়ে দেখিলো তোমাক,
নিৰল পাৰ্থিৱতাৰ নাভিত ফুলি ৰ’ল
সন্মোহিত শূন্যতাৰ সুনীল ৰুদ্ৰাক্ষ !!

*******************
১৭-০৬-১৪