উচ্চাৰণ..

যোগিনী
=========

শিষ্ট নদীৰ দৰে বাঢ়ি আহে তেঁও-
মোৰ দুখৰ নাৰী,
দুপাৰত বাঁহ ফুলৰ অৰণ্য
হৃদয়ত গধূলিৰ ওলোমা পেইন্টিং ;

শোক তেঁওৰ উত্‍সৰ গহীন অৰ্থ,
স্পৃহাৰ স্থিতপ্ৰজ্ঞ চুৰৰিয়েলিজিম;

সেই কাহিনী আছিল
ৰূপান্তৰিত এটা হ্ৰদৰ দৰে,
আঠুত মুৰ গুজি বিলাপৰ
এটা অনুচ্চাৰিত লিপিৰ দৰে,

মুগ্ধতাৰ সংযম ভাঙি সেই প্ৰতীক্ষা আছিল
কোনো তথাগতৰ হাতৰ
অবিচল এটা জপ মুদ্ৰাৰ দৰে;

আস....! ক্ৰান্দসী ৰাতিৰ নাবিক,
জোৱাৰৰ আঙুলিৰ হেলনীয়া বিষাদ !
ঘাটহেৰোৱা ধুবুনীৰ শোকাতুৰ ৰাগ
আৰু নুজুৰিবি এই পালতৰা সন্ধ্যাত;
তৃষ্ণাৰ দূৰন্ত ওঁঠত
এতিয়া জ্বলি আছে উদাসী চ’ত
জ্বলি আছে বিষন্ন ব’হাগ ;

শাণিত ৰাতিৰ অশ্ৰুত নিনাদ
আৰু তুলি নিদিবি যোগিনীৰ কাতৰ কলিজাত !!

**********************
০৬-০৪-১৩