উচ্চাৰণ..

ৰিভলভাৰ
=========

কান্ট্ৰি চং এটাৰ দৰে পাৰ হৈ যায় তেঁও,
হাঁহিত এটা ৰিভলভাৰ
আৰু ৰঙা নিচান আঁৰা মোৰ বুকুত
থকাসৰকা চহৰ আহত নিদ্ৰাৰ ;
চাল্লা কি যে ব্যাপাৰ !
তাৰিত ডুবি থাকে মাতাল কলিজা,
আৰু এটা টাকিলাতেই
বাগৰি হাহাকাৰ !
মাডাম-
ওঁঠত আপোনাৰ সেয়া বাৰু
মাৰিজুৱানা নে লিপ-লাইনাৰ ?
হোপা এটাকে মাৰি চাও দিয়কচোন
কিজানি আতৰেই মোৰ শূন্যতাৰ এই মহা হেংঅভাৰ !

না না ভয় নাখাব, পলাতক নহয় ম‍ই
কিম্বা শূন্যতাৰ কয়দী;
পুৰাতন অৰ্থহীনতাৰ শিকলি চিগি,
সাৰশূন্য নিয়মৰ প্ৰাচীৰ ভাঙি
স্বাধীন হোৱা কেৱল
কালৰ খোপাৰ আকাশীগংগা ;
বুকুত চিগাৰেটৰ ধোঁৱাৰ আন্দোলন,
গান, গীটাৰ আৰু অৰ্বুদ....অৰ্বুদ ভালপোৱা;
সমকামী ঈশ্বৰক, ৰঙা চকুৱা ধৰ্মক
জ্বলাই থৈ আহিছো মুক্তিৰ চিতাত,
নিৰ্বাণৰ চ’ডা মিলাই পীছো আলিঙ্গনৰ হুইস্কি
নাকচ কৰিছো ইলিউশ্যনৰ এই উদ্ভট পৃথিৱী
আৰু ঘোষণা কৰিছো জীৱনৰ বাবে জীবৰ জেহাদ;

মাডাম,
স্বৰ্গৰ লজেন্স আপোনাৰ হাততেই ৰাখক;
মোক্ষ লৈ মোৰ হব মন নাই মুঠেও
অমৰাৱতীৰ অৰ্ধনগ্ন অপেচৰীৰ মেহফিলৰ
লোলুপ দৰ্শক;
তাতকে দেখোন বাঈজীৰ কোঠাই ভাল !!
চ্চিল্ড বিয়েৰ আৰু চিকেন পকোৰাৰ শ্লোক পঢ়ক
এষ্ট্ৰেত চিগাৰেটৰ যজ্ঞাহুতি দিয়ক
নাঁৱৰীয়া ওঁঠেদি চলৌপ চলৌপকে বাই হুইস্কিৰ নাও
পাৰ হওক বৈতৰনী
আৰু উদযাপন কৰক মুক্তিৰ দিৱস
দিচকাউন্ট ৰেটত !!
নে কি কয় ??
গতিকে লাত মাৰক আপোনাৰ এই ঈশ্বৰৰ কানুন
সংযমৰ ষোড়শোপাচাৰ,
উলংগ নগৰত ধোবাৰ কি কাম ??
ফাঁচিকাঠত ওলমক চব পয়গম্বৰ, চব অৱতাৰ ;
উন্মুক্ত শৰীৰত আমাৰ
ভৰি থৈ নামি আহক মৈথুন মনচুন,
পুৰুষ তিতক প্ৰকৃতি তিতক
তিতক এই আকাশ ব্যোম
আৰু মানুহ হৈ পৰক ভালপোৱাৰ শ্ৰেষ্ঠতম চমত্‍কাৰ;

কি দিন, কি ৰাতি
হৃদয়ৰ চুকে কোণে পিয়াপি দি কেৱল আপুনি
যেন কোনো দুৰ্দ্ধৰ্ষ গেৰিলা,
ফুলদানীৰ বসন্তই বসন্তই নগ্ন ভিন্চি
ম‍ই তুলিকাৰ ৰাতি আৰু আপুনি উজাগৰ মনালিচা;
আঃ কি যে মজা !
মাডাম,
চৌপাশে যদি কেৱল শূন্যতাৰ ব্ৰেকেট,
এই সাৰশূন্য হৰণ-পূৰণৰ, নিৰবধি হিচাপ নিকাচৰ
অৰ্থনো ক’ত ?
এই জীৱনৰ স্থাপত্যই হয় যদি মহাশূন্যৰ হাতৰ অসমাপ্ত নিৰ্মাণ,
এই সময়ৰ শিল্প হয় যদি মহাকালৰ ভৰিৰ চঞ্চল নৃত্য-মুদ্ৰা
কি কৰিব জপি প্ৰাপ্তি-অপ্ৰাপ্তিৰ উয়েখোৱা মালা
কি পাব ঢেলপুঙা বিগ্ৰহত ঢালি আয়ুসৰ মিঠা মদ;
বাৰে বাৰে দুগ দুগ শান্তিৰ দম্বৰু বাজে
আৰু আপুনি নাচে,
ঘুৰি ঘুৰি বাজীকৰৰ হাতৰ বাজনা ঘুৰে
এচেলেকা সুখৰ চম্পাপুৰি বিচাৰি আপুনি জপিয়ায়
আৰু বাৰে বাৰে মুখথেকেচা খাই পৰে,
হে হে শিকলি পিন্ধা বান্দৰ হৈ আৰুনো কিমান নাচে ?
তাতকৈ ডাষ্টবিনত সজাই থওক আপোনাৰ
বিষাদৰ উপবাস, শান্তিৰ ব্ৰত;
ধোঁৱাচাঙত তুলি থওক যুক্তিৰ শুকান লাওখোলা
সময়ৰ নিঃকিন প্ৰজ্ঞা উচ্চাৰিত হৈ ৰব দিয়ক
চিচিফাচৰ শিলটোৰ ওভতনি অমৰত্বত
আৰু হিয়া খুলি আত্মহত্যাৰ মজা লওক;

এই ভ্ৰান্তিৰ ঊষ্ণতা জুৰাই ভালপোৱা দিয়া
হাঁওফাও ভৰাই প্ৰেমৰ অম্লজান লোৱা;
সুখৰ শীতত, দুখৰ জাৰত চুমাৰ চুৰট হোপক,
আৰু মোৰ এই অবাধ্য বুকুৰ খাৰ-ঘৰ
আপোনাৰ চকুৰ দিয়াচলাইৰে জ্বলাই দিয়ক;
জ্বলাই দিয়ক এই বেইমান দুনীয়াৰ সকলো
অৰ্থহীনতাৰ অৰ্থক !
এই শৰীৰেই য’ত এটা ভ্ৰমৰ অশৰীৰী প্ৰেত
এই অস্তিত্বই য’ত কেৱল এটা শাপিত নিদ্ৰাৰ সাধুকথা
জাগৃতিৰ যুক্তিনো ক’ত ?

মাডাম
মানুহ হৈ ভালপাই চাওক মোক, ম‍ই আপোনাক;
কাঠৰ নালাগে, মাটিৰ নালাগে
প্ৰেম হব চিৰসুন্দৰ ঈশ্বৰ আমাৰ ;
ওঁঠ ওঁঠে যদি বাঢ়ি আহে চুমাৰ নৰক
স্বৰ্গৰ কি দৰকাৰ ?
কি দৰকাৰ সেই গোলামৰ চৰ্দাৰৰ
ঈশ্বৰ নাম যাৰ !!

**************
১২-০৪-১৩