উচ্চাৰণ..

উত্‍সৱ
=====

উদং উচুপনি বগাই যায় আঙুলিৰ শামুক
সি কোনো অপৱিত্ৰতাৰ ৰক্তৰাগ ফল,
জৰায়ুত আদিম নাৰীৰ পিছলি পোৰা
মৰ্মন্তুন্দ অনুৰাগ;

আমাৰ হাঁড়ৰ সন্ধ্যাত শোকৰ গুহা,
পাহৰণিৰ পাথৰত কটা
তেজ আৰু মৃত্যুৰ অমোঘ মৈথুন,
কি কঠিন নিৰ্জনতাত ডুবিছে
ৰাতিৰ শস্য !

মাটিৰ মাদল বজাই উলংগ হোৱা
সেঁওতাৰ নতুন জোন
প্ৰাচীন পূৰ্ণিমাবোৰে ঢাকি থব,
তেজৰ গধূলি পোহৰাই
ৰাতি জুৰি বাজি আছে এতিয়া
ঋতুমতী নাৰীৰ নৃত্যৰত নগ্নতা ;

বাঁহ গছ হৈ গজিব যি তেঁওলোকৰ নাভিত
মোহাচ্ছন্ন জুইৰ মুখ নে সেয়া গান,
স্তনত দোঁ খায় তেঁওলোকৰ
নৈশব্দৰ শংখ,
খোজত ডুবি উঠি আহে
শিলত খোদিত গান্ধাৰ শিৱ !!

**********
১৫-১২-১৪