উচ্চাৰণ..

ষ্টেশ্যন
=======

যিসকল আৰু ঘুৰি নাহিল
তেওঁলোকৰ বাবেই ৰৈ থাকে ষ্টেশ্যনবোৰ,
ধোঁৱাৰ ৰেলেগাড়ীবোৰ;
সমান্তৰাল ক্লান্তিৰে ৰাতিয়ে টানি নিয়ে স্বপ্নৰ লোহা ;
অৱচেতন আদ্ৰতাৰ কিছু মামৰ আঙুলিৰ জোৰাই জোৰাই
শোকৰ দৰে এটা নিশাচৰ অসুখ হাঁড়ৰ চকাই চকাই,
ঠিক নিদ্ৰা নহয়
ষ্টেশ্যনত ৰেলগাড়ীবোৰে সলাই লয় এটা শূন্যতাৰ দোমোজা ;

প্ৰতিখন চহৰেইতো আপেক্ষাৰ জয়াল জঁকা,
প্ৰতিটো যাত্ৰাইতো পলায়নৰ নতুন আখাৰা;
ঠোঁট শুকুৱাই বহি ৰয় কেৱল ৰোমন্থনৰ জংচন
সহযাত্ৰি য’ত কোনো ফুলশয্যাৰ আততায়ী,
সেই একে অনিদ্ৰাৰ দেৱাল লিখন পঢ়ি
ৰাতিবোৰ কাৰ্শলা সাপ হৈ বগাই যায়
প্লেটফৰ্মৰ উজাগৰ কান্ধ;
হেজাৰ আয়োজনৰ শেষতো সেই একে অনুতাপৰ কয়লা পুৰি
সাৰে ৰয় ষ্টেশ্যনবোৰ,
উকিৰ কৰতেৰে দুফাল কৰি শেষ ৰাতিৰ অৱসাদ !!

**************
০৭-০৬-১৩